Koploper

Het affiche was geweldig, de twee koplopers tegen elkaar, het rood wit uit Wognum tegen het Nibbiker blauw. Het moge duidelijk zijn dat er al vroeg een ware Exodus richting Wognum op gang kwam, jammer was wel dat er, vermoedelijk door de gebrekkige wegbewijzering, nagenoeg geen enkele supporter het sportcomplex bereikt heeft. De door generaal F Knol, op de restanten van zijn Sinterklaassurprise uitgewerkte opstelling, bevatte alle elementen voor eenrichtingsverkeer richting Spartanengoal. Slechts een paar minuten waren er nodig tot de bal, na een ware flipperkast actie op de doellijn van J vd Laan, voor de voeten van J Aker belandde, 0-1. De ene aanval was nog mooier dan de ander, er is daarom ook lang en diep nagedacht over een geloofwaardig en bevredigend excuus voor het uitblijven van een tweede goal. Gevolg was dat een laffe, betreurenswaardige spaarzame counter een Spartaan alleen voor de keeper deed belanden, een actie die door H Bot in de kiem werd gesmoord door betreffende speler snel, efficiënt en nagenoeg pijnloos onder de kunstgraszoden te werken. De scheidsrechter kon of wilde de schoonheid van deze daad niet geheel op juiste waarde schatten en legde de bal op de stip. Geen probleem, wij hebben de Chef-special, en wederom keerde het mirakel uit de Vinkenbuurt een penalty. Kleine haarscheurtjes in de onmetelijke heldenstatus van de geroemde sluitpost ontstonden na het loslaten van de gestopte bal en de daaruit voortvloeiende goal. S Knol moest op de hoogte zijn geweest van de zeldzame optische aandoening van hun keeper die zelfs bij dichte mist, al naar het noorden starend, verblind werd door de zon en het schot van eerder genoemde al grabbelend over zich heen moest laten gaan. Toen na de rust een op zoek naar revanche, getergde F Konijn een strakke voorzet van J Karsten binnen schoot, leek de wedstrijd gespeeld en diende aan het doelsaldo gewerkt te worden. Maar F Konijn kapte, en kapte, hij kapte vaker dan een houthakker vlak voor kerst kapt, en met 6 uitgekapte spelers, languit op de grond, probeerde onze houtvester in spe, middels een halfslachtige poging ook, zonder resultaat, de paal uit te schakelen. De anders zo trefzekere J Aker stormde keer op keer alleen op de keeper af maar werd vermoedelijk zwaar geïntimideerd door de omvang van de sluitpost bij welke zijn breedte en diepte zicht exact verhield met zijn hoogte. En een kuubskist omspelen bleek een lastig te nemen horde. De efficiëntie van de Wognummers echter, zorgde bij hun tweede en laatste doelpoging voor een 2-3 eindstand, in ons voordeel. Ere veteraan A Schouten is inmiddels begonnen winterbanden onder de platte kar te monteren.

Henry Bot